Sporo czasu minęło od debiutu pierwszej konsumenckiej kamery HD. wraz z rozwojem wysokobudżetowych produkcji w technologii High Definition, oraz rozwojem rynku odbiorników mogących w pełni zaprezentować obraz najwyższej klasy, rośnie zapotrzebowanie na kamery HD do zastosowań domowych.
Niestety sytuacja nie jest na tyle prosta na ile mogłoby się wydawać. Z obserwacji rynku moglibyśmy wysnuć błędne wnioski. Pomimo iż segment amatorskich kamer HD rozwija się dynamicznie, pojawia się coraz więcej produktów, z miesiąca na miesiąc te produkty są coraz lepsze, to gdy konsument dochodzi już do punktu, w którym chce zakupić nową kamerę napotyka na klika kłopotów. Cóż to za kłopoty i czy pomimo tego warto inwestować w najnowsze rejestratory obrazu? Postaram się zarysować sytuację bez wchodzenia w szczegóły techniczne.
Najczęściej poruszanym, a zarazem najistotniejszym obecnie problemem, o dziwo nie jest problem wyboru sprzętu, a to na czym odtworzymy nagrany materiał. Pierwszym rozwiązaniem jakie nasuwa się na myśl jest sama kamera. Z początku nie ma się zastrzeżeń do takiego rozwiązania, jednak po pewnym okresie zaczynają się pytania, czy aby sprzęt nie będzie zanadto eksploatowany? Skoro używamy go do nagrywania to po co "męczyć go" jeszcze odtwarzaniem? Czy aby nośnik nadaje się do archiwizacji? Pół biedy jeśli wybrało się kamerę z wymiennym nośnikiem. W dobie kamer z dyskami twardymi problem staje się jeszcze większy. Po zapełnieniu dysku twardego nie mamy innego wyjścia niż zgranie nagranego materiału w inne miejsce.
Może wystarczy skopiować materiał na dysk twardy w komputerze, a jeśli zachodzi potrzeba dokonać edycji i nagrać na płytę DVD? Oczywiście taka operacja jest możliwa, lecz materiał będzie musiał być konwertowany do systemu PAL, ponieważ zwykłe odtwarzacze DVD nie wyświetlą sygnału HD, czyli z materiału w wysokiej rozdzielczości otrzymamy materiał SD. A gdybyśmy np chcieli zostawić nagrany materiał na komputerze, czy da się to zrobić? Odpowiedź jest jak najbardziej pozytywna, jednak w dalszym ciągu pozostaje problem odtworzenia materiału. Monitory komputerowe wielkością nie grzeszą, a przenoszenie komputera na każdą ewentualną projekcję jest trochę uciążliwe. Inną, aczkolwiek bardzo związaną z tym sposobem archiwizacji materiału kwestią jest moc obliczeniowa komputera. Aby poprawnie wyświetlić materiał potrzeba w zależności od systemu HD w jakim materiał został nagrany wydajnej lub bardzo wydajnej maszyny. Gdybyśmy zażyczyli sobie dodatkowo edytować materiał moc komputera musi być jeszcze wyższa.
Dodatkowymi niewiadomymi są np. systemy zapisu. Obecnie 2 najpopularniejsze na rynku to HDV i dynamicznie wchodzące AVCHD. Jednak czy utrzymają się na tyle długo jak np format miniDV lub VHS? Czy zakupiona kamera ma nagrywać materiał na płyty, kasety, dysk twardy, a może jednak na karty pamięci?
Rozwiązaniem problemowej sytuacji ma być dynamicznie rozwijający się rynek odtwarzaczy nowej generacji, a dodatkowo bardzo dynamiczny rozwój branży komputerowej. W niedalekiej przyszłości będziemy mogli zakupić odpowiedni komputer do obróbki HD za rozsądne pieniądze, a za ok. rok odtwarzacze bluray powinny kosztować poniżej 1000zł.
Zanim zakupimy odpowiedni sprzęt, sprawdźmy czy najnowsze kamery HD różnią się znacząco od znanych nam dotychczas kamer systemu miniDV na przykładzie najnowszych produktów: HDC-SD1 Panasonic'a i HD Everio GZ-HD7 JVC.
HD Everio GZ-HD7 - zadebiutowała jako pierwsza kamera na rynku konsumenckim dająca możliwość zapisu w rozdzielczości 1920x1080(i). Dzięki odpowiednim gabarytom kamera, dobrze leży zarówno w małej, jak i dużej dłoni. Obudowa wykonana jest z materiałów o bardzo dobrej jakości, a w środku jako nośnik znajdziemy 60GB dysk twardy. Niestety rozmieszczenie przycisków na obudowie nie pozwala na pełną obsługę jedną ręką, aby mieć dostęp do wszystkich funkcji będziemy potrzebowali zaangażowania wszystkich 2 dłoni. Everio wyposażona jest we wszystkie potrzebne wyjścia i wejścia potrzebne do domowego użytku włączając w to wyjście USB, HDMI, czy wejście mikrofonowe. Złym rozwiązaniem jest przeniesienie ładowania akumulatora na "barki" kamery, zamiast wykorzystać oddzielną ładowarkę jak to zrobił Panasonic. Przez tego typu rozwiązanie nie możemy jednocześnie ładować akumulatora i nagrywać filmu.
Menu zaprojektowane jest przejrzyście. Nawet niezaawansowani użytkownicy po zapoznaniu się z ikonami i systemem sterowania nie powinni mieć problemów z ustawieniem odpowiednich parametrów, czy odtworzeniem nagranego materiału. Jednak na tym polu konkurencja w postaci Panasonic'a spisała się lepiej. Pomimo, iż menu nie jest tak ładne i kolorowe jak w JVC, to praktycznie wszelkie opcje dostępne są pod kciukiem, dzięki czemu nawet w ekstremalnych sytuacjach będziemy mogli zmienić balans bieli, lub ustawić dodatkowy filtr.
HDC-SD1 to podobnie jak HD Everio - 3 przetwornikowa kamera HD. Model ten jako nośnika danych używa kart SD. Małe gabaryty nie każdemu mogą pasować, w dużej dłoni kamera wydaje się zbyt mała, przez co spada komfort filmowania. Podobnie jak w poprzednim przypadku ilość i rodzaj złącz spokojnie powinno wystarczyć do domowych warunków. Spore zdziwienie potrafi wywołać brak okulara, jak widać pozbyto się go całkowicie na rzecz wyświetlacza LCD, co w niektórych przypadkach może okazać się co najmniej kłopotliwe.
Jak widać obecne kamery HD niewiele różnią się od kamer poprzedniego systemu pod względem obsługi, natomiast pod względem jakości obrazu pozostawiają je daleko w tyle. Na taką jakość czekaliśmy bardzo długo i szkoda by było jej nie wykorzystać kiedy już się pojawiła.
Obydwie prezentowane kamery z dużą starannością przekazują wszelkie szczegóły na nasz domowy ekran. Delikatnych różnic nie sposób wychwycić na szybko. Co się da zauważyć to szersze pole widzenia Panasonic'a. Obiektyw obejmie więcej, parametr ten ma szczególne znaczenie w małych pomieszczeniach. Przybliżenie w obu przypadkach jest na podobnym poziomie. Mówimy o Zoomie optycznym, zoom cyfrowy jest bardzo rzadko używany z powodu wymaganego statywu, oraz słabej jakości rejestrowanego obrazu. Warto zwrócić uwagę, że pod tym względem lepiej zachowuje się Panasonic. Szybciej od konkurenta potrafi przybliżyć/oddalić interesujący nas obiekt.
Oba urządzenia posiadają szereg filtrów, efektów specjalnych, których normalnie powinniśmy używać w procesie post produkcji. Bardzo cieką funkcją jest Focus Assist zastosowana w kamerze JVC. Pozwala ona podczas nagrywania w łatwy sposób dobrać ostrość na obiekt, który sobie wypatrzyliśmy. Dzięki temu sceny nagrywane przez nas są dużo ciekawsze gdy, manualnie wybieramy obiekt głównego zainteresowania.
Jakość zapisywania kolorów także nie budzi zastrzeżeń, jeśli będziecie chcieli sprawdzić samemu przygotowane próbki polecam odtwarzać je na telewizorze z powodu szerokiej palety barw, którą nie dysponują monitory LCD.
Wygoda użytkowanie jest w obu przypadkach wysoka, intuicyjne menu w szybki sposób pozwoli nauczyć się prawie wszystkich funkcji potrzebnych do tworzenia ciekawych nagrań video. Aby porównać obie kamery, stworzone w odmiennych koncepcjach zamieszczam dla was po 2 krótkie filmy z materiałem nagranym właśnie tymi urządzeniami.
Kamery nagrywały w trybie automatycznym z najprostszego statywu. Aby móc zobaczyć pliki z Panasonic'a trzeba mieć możliwość odtwarzania plików AVCHD.
Czy powinniśmy zastanawiać się nad zakupem takiego sprzętu? Czy jest w ogóle sens zakupu kamery HD? Odpowiedź jest jednoznaczna. TAK. Z powodu jednej prostej przyczyny, dopóki nie jesteśmy zdolni cofać się w czasie, wszelkie sytuacje, które chcielibyśmy zapamiętać powinniśmy nagrywać w jak najlepszym formacie.
Chętnych do zapoznania się ze szczegółami edycji materiałów HD, czyli programy, kodeki etc. odsyłam do działu, gdzie użytkownicy dzielą się swoimi poradami i spostrzeżeniami (klik).